پایگاه خبری اعتیاد

امروز دکتر حسن رفیعی روانپزشک، عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی متنی را از گزارش میدانی آقای مصطفی مردانی، دانشجوی دکتری مددکاری اجتماعی همان دانشگاه از میدان شوش و مولوی برایم فرستادند و با توجه به متن گزارش فکر کردم خواندنش برای بعضی ها جالب باشد.

مدتی است به واسطه شیوع بیماری کرونا و سیاست کاهش زندانی، فرآیند دستگیری قاچاقچیان و فروشندگان مواد کند شده است. به طوری که به نظر می رسد افرادی که تا کنون در خانه پنهان بودند، اکنون بدون ترس و خیلی راحت بیرون می آیند و آزادانه مواد خرید و فروش می‌کنند. بر اساس شنیده ها از کف میدان شوش، قیمت‌ مواد در برخی شهرستان ها از تهران بیشتر شده است.

  در این گزارش آمده است که یکی از کاسب‌های میدان شوش گفت: «مشتری‌هام تقریبا هفت برابر شدن، ما هم قیمت ها رو بالا بردیم. واقعا بعضی از معتادا فکر می‌کنن که مصرف مواد از ابتلا به کرونا جلوگیری می‌کنه و به همین دلیل مشتری‌هام هم زیاد شدن، حتی چند نفر از این مصرف کننده‌ها قبلا ترک کرده بودند به بهانه همین باور، دوباره برگشتن به مصرف و الان دارن دوباره مواد مصرف می‌کنند.»

به عبارتی بعد غروب، منطقه دره فرحزاد، شوش و خیابان مولوی، کوچه اوراق‌چی‌ها، برای فروشندگان و معتادان به هتل پنج‌ستاره تبدیل شده است، فروشنده‌ها هم در این مناطق امپراطوری عجیبی راه انداخته اند.به نظر می رسد رفع محدودیت های پلیسی باعث شده از لاک خودشان بیرون بیایند و مدتی بی دغدغه عرض اندام کنند. احتمالا این شلوغی هم فقط ناشی از ترخیص تعداد معدودی از معتادان نیست، چرا که تعداد افراد ترخیص شده زیاد نبوده است. شاید اینها همان افرادی هستند که تا به حال در کنجی پنهان بودند و الان که خطری حس نمی کنند، بیرون آمدند تا با هم تیپ های خودشان آزادانه مواد استفاده کنند. بنابراین وضعیت فعلی نشان دهنده آن است که ما در حوزه ساماندهی معتادان کارتن خواب کار موثری نکردیم چرا که وقتی برخورد کمی شل می شود، اوضاع از دفعه قبل خیلی بدتر می شود.

قیمت های مواد در میدان شوش هم تغییر کرده است: شیشه قبل ازکرونا گرمی 50 هزارتومان، اکنون 60 هزار تومان  فروخته می شود. هروئین قبل ازکرونا 25هزارتومان بود، اکنون 30هزارتومان شده است. همچنین خرده فروشی مواد  محدود شده و زیر یک گرم فروخته نمی شود.

جالب این است که فروشندگان مواد در خیابان های تهران از قیمت های شهرهای دیگر هم اطلاعات دارند و در مورد آنها هم صحبت می کنند. به گونه ای که  این اعلان قیمت ها و مقایسه آنها با شهرهای دیگر، فضای بازار بورس وال استریت رو تداعی می کند.

با این شواهد شکی باقی نمی ماند که تعداد معتادان ما بعد از کرونا افزایش پیدا می کند. اما گفتن این نکته هم ضروری است که طرح های نگهداری اجباری معتادان بدون هیچگونه مدل موثر و درمان اساسی و ریشه ای نه تنها هیچگونه دستاوردی ندارد بلکه این بیماران به سادگی عود می کنند و به چشم بر هم زدنی دوباره چهره شهر دگرگون می شود.

البته این نکته همیشه برایم جای سوال بوده که با وجود این همه شواهد مبنی بر کم اثری درمان اجباری چرا در بیست سال گذشته اقدامات پیشگیری از اعتیاد توسعه چندانی پیدا نکرده  است. به طوری که این حجم از بودجه ای که صرف نگهداری چند هزار معتاد می شود، هیچ گاه با بودجه پیشگیری از اعتیاد همخوانی نداشته و ندارد.