پایگاه خبری اعتیاد

عباس دیلمی زاده نه تنها به عنوان مدیرعامل جمعیت تولد دوباره بلکه به عنوان کارشناس شناخته شده و صاحب نظر در حوزه اعتیاد می توانست بهترین گزینه برای گفت و گو درباره اوضاع عسلویه باشد. او در این گفت و گوی کوتاه حرفهای جالبی درباره برخورد شرکت های اقتصادی در عسلویه با کارگران زده است:

از عسلویه و از پاتوق های اعتیاد و معتادان کارتن خوابش چه می دانید؟

از سال ۱۳۸۴ در جریان این موضوع هستم. سازمان بهزیستی از سال ۸۴ برنامه خودش را برای عسلویه شروع کرد. همان سال یک برنامه جامع از سوی وزارت رفاه نیز همزمان تنظیم شد تا به مشکل اعتیاد در عسلویه رسیدگی شود. در این برنامه قرار شد که منطقه ویژه اقتصادی و شرکت های نفتی عسلویه هزینه های این نوع درمان ها و این برنامه ها را پرداخت کنند. متاسفانه هیچ کدام از شرکت ها حاضر نشدند با ما همکاری کنند. به خاطر دارم که سال ۸۵وارد منطقه ویژه اقتصادی شدم. در همان منطقه معتادانی در خود سایت هایی که کارگران مشغول به کار بودند مشاهده کردم. با سیستم مددکاری این منطقه در این رابطه صحبت کردم اما ضمن اینکه انکار می کردند به هیچ عنوان اجازه نمی دادند.

چرا؟

واقعیت تلخ این است که منطقه ویژه اقتصادی عسلویه به علت قرار گرفتن در یک جغرافیای گرم و سوزان شرایط دشواری برای کار و فعالیت دارد. به همین خاطر متاسفانه اغلب کارگران، کارمندان و حتی مهندسانی که در این منطقه فعالیت می کنند به مواد مخدر روی آورده و با مصرف این مواد ارزش اقتصادی افزوده ای را برای شرکت ها و پیمانکاران نفتی تولید می کنند. چرا که اگر این افراد از این نوع مواد مخدر استفاده نکنند، شرکت های این منطقه باید برای رفاه اجتماعی این افراد فضاهای تفریحی و گردشگری ایجاد می کردند که این برای پیمانکاران هزینه دارد. پس مصرف مواد مخدر نیروهای مشغول به کار در این منطقه اقتصادی به نفع شرکت های این محدده است. ضمن اینکه مواد مخدر برای این حجم نیروی کار، به عنوان ی ماده انرژی زا و قدرت زا است که می تواند در کوتاه مدت ارزش افزوده اقتصادی بیشتری را برای شرکت ها فراهم کند. شوربختانه این شرکت ها هرگز به این فکر نکردند که مسئولیتی در مقابل این افراد دارند. آنها مسئولیت اجتماعی خویش را در این زمینه هیچگاه به کار نبستند. متاسفانه به همین دلیل است که می بینیم وقتی کارگر سالم و سلامتی که به خاطر شرایط نامطلوب عسلویه و سیاست های خودمحور و منفعت طلب این شرکت ها در دام اعتیاد گرفتار شده، وقتی ارزش اقتصادی خود را از دست می دهد، به راحتی از کار بیکار می شود و چون روی بازگشت به خانه را ندارد، وارد جمعیت کثیر کارتن خواب های این شهر می شود.

آیا مناطقی مانند عسلویه با این شرایط و اینگونه آسیب ها، شناسایی شده است؟

بله، متاسفانه چنین مناطقی هست اما نمی توانم نام ببرم!

منبع: روزنامه همشهری