جرم خیز بودن، مأمن و زیستگاه مناسب جرم برای مجرمان و بزهکاران و وجود مناطق مستعد موجب ایجاد زیست گاه های جرم در بعضی از مناطق حاشیه نشینی شده است که لازم است اقدامات علمی و کارشناسی شده انجام شود.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی کشور بر این اعتقاد است که سیاست اجتماعی مشخصی در حوزه آسیبهای اجتماعی در کشور وجود ندارد که این بیسیاستی باعث میشود هر روز با یک روش برای حل مشکل اقدام شود که درنهایت نتیجه دلخواه هم حاصل نمی شود.
دیگر سیستمهای سنتی و اردوگاهی در درمان معتادین موثر واقع نمی شود و با متادون درمانی هم نمیتوان این معتادان را درمان کرده و از اعتیاد رها ساخت. بلکه باید از الگوی جدیدی برای مقابله با معضل اعتیاد و ساماندهی معتادین متجاهر بهره برد.
خیرین نقش مهمی دارند، چون خیلی از کارتن خوابی ها به خاطر عدم بضاعت صورت می گیرد و واقعا بسیاری از آن ها به دلیل مشکلات مالی کارتن خواب می شوند و با همنشینی با آسیب ها متاسفانه گرفتار هم می شوند.
فقدان امید اجتماعی مهمترین عامل در بروز اعتیاد است. زمانی که افراد به جایی می رسند که هیچ چیز آنها را راضی نمی کند این یأس باعث گرایش آنان به اعتیاد می شود.
در این خیابانها مردم از اسم بهزیستی میترسند، میترسند بچههایشان را از آنان بگیرند و بدهند فرزندخواندگی.بچههای این خیابانها تجربه ماندن در بهزیستی را دارند، گاهی برای اینکه نام پدر و مادرشان در شناسنامه نیست و گاهی به علت سمزدایی از اعتیاد مادرزادی.