بر اساس اصلاحات انجامگرفته چنانچه مرتکب موفق به ساخت،تولید،توزیع،فروش یا واردکردن مواد مخدر و روانگردان موضوع ماده 4 قانون مبارزه با موادمخدر(مانند تریاک، شیره، سوخته و غیره)مشروط به اینکه بیش از یکصد کیلوگرم باشد مجازات مرتکب اعدام خواهد شد.
۱۳۹۶-۰۴-۱۸ کد خبر: 2213
تصمیم کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس با کارشناسان ارزیابی شد:
همین که این قانون جدید باعث میشود عدهای کمتر اعدام شوند قطعاً خوب است اما این معیارهای کمی چندان مورد پذیرش نیست. من تصورم بر این است که اساساً حکم اعدام باید برای مواردی از قاچاق ماده مخدر تعمیم داده شود که افراد یا گروهها دست به سلاح برده اند.
کسانی که به خاطرفقروبیکاری مرتکب جرم شدهانداعدام نخواهندشد/بیشترمرتکبین جرائم موادمخدر خصوصاً در لب مرزبه علت فقربه این جرائم دست میزنندوقاچاقچیان اصلی ازمجازات مصون میمانند. اعدام برای این افراد بازدارنده نیست و باید چاره دیگری اندیشیده میشد.
در حقوق جزا اولین چیزی که خواندیم این است که نتیجه ترس از مجازات، شرافتمندی است و افراد از ترس اینکه مجازات شوند، مرتکب جرم نمی شوند اما اگر اعدام شایع باشد، ترس و قبح آن از بین می رود و نمی تواند عامل بازدارنده باشد.
آیا کارهایی که باید در بحث مواد مخدر انجام می شده انجام شده است؟ من نمی خواهم از اعدام طرفداری کنم. آیا همه کارها را رها کردیم و همه نتیحه را از اعدام می خواستیم و حالا می خواهیم نباشد؟
بر اساس ماده 17 قانون، وسایل نقلیه ای که در اجرای ماده 30 قانون به نفع دولت (ستاد) ضبط و باتصویب ستاد در اختیار سازمان کاشف قرار داده می شود، باید براساس شرایطی که ستاد تعیین نموده مورد استفاده قرار گیرد.
تعداد زیادی از مجرمان به دلیل اینکه قانون، مجازات سنگین تعیین کرده محکوم به اعدام میشوند اما چون راهحلهای زیادی برای تخفیف،تعویق، مرخصی حتی عفو در قانون پیشبینی شده و قضات هم تمایلی به حکم اعدام ندارند،حکم این مجرمان در اکثر مواقع اجرا نمی شود.