وقتی حرف از مشکلات اجتماعی زده می شود بلافاصله ذهنها به سمت اعتبارات، تشکیلات و بودجه می رود این در حالی است که مشکل ما داشتن نظریه پیرامون مسایل اجتماعی است و داشتن بودجه به تنهایی مشکلی را حل نمی کند.
مساله معتادان متجاهر رها شده است و شهرداری هم ابزار قانونی لازم را ندارد. این معتادان از جایی در بزرگراه آیت الله هاشمی کوچ می دهند میروند خیابان یک آیت الله دیگر و حالا در هرندی پخش شده اند.
تجربه نشان داده دولت و شهرداری ها نمی توانند در کاهش آسیب های اجتماعی به اندازه سازمان های مردم نهاد موثر باشند. اما باید مواظب باشیم زیرا بعضی از این انجمن های مردم نهاد با اندیشه پول شویی شکل می گیرند.
اگر آسیب های اجتماعی جزو ماموریت های مدیریت شهری است باید بپذیریم یکی از همکارانی که می توانند در تحقق اهداف به ما کمک کنند همین سازمان های مردم نهاد هستند.
بر اساس گزارشی که ارائه شده علت فوت این دو شهروند سرما نبوده است اما اگر امکان خدمات رسانی بیشتر ایام سال و با تمام ظرفیت وجود داشت شاید افرادی که سوء مصرف هستند نیز امکان خدمات رسانی و انتقال آنها به اورژانس سریع تر فراهم می شد.
سالمندان معتاد به بهزیستی تحویل داده میشوند. همچنین عدهای دیگر از معتادان که اهل شهرهای دیگر هستند، به شهر خودشان بازگردانده میشوند/ارائه خدمات در مراکز ترک اعتیاد به معتادانی که از طرف شهرداری معرفی شوند، کاملا رایگان است.
حل نشدن معضل معتادان خیابانی مسئلهای نیست که بتوان گفت هر یک از دستگاههای مسئول مثل شهرداری، ناجا و بهزیستی کمکاری میکنند، زیرا در همه جای جهان پشت این مسئله یک اقتصاد کثیف و قوی وجود دارد.
خدمت تنها یک مددسرای ویژه زنان که در منطقه 22 است؛ نمیتواند پاسخگوی نیاز های شهر تهران باشد. ضروری است مددسراهای ویژه زنان دستکم در 4 پهنه شهر تهران آماده و بهرهبرداری شود.