دستکم در هر استان باید یک مرکز توانمندسازی معتادان متجاهر وجود داشته باشد. معتادان متجاهر نه وسع مالی را دارند که در مراکز خصوصی ماده 15 درمان شوند و نه خانواده شان برای آنها هزینه می کند؛ بنابراین آنها به مراکز دولتی بازپروری اعزام می شوند.
بسیاری از جرایم آسیب زا هستند؛ به عنوان مثال معتاد یک بیمار آسیب دیده است که برای تهیه مواد مخدر مصرفی خود ممکن است مرتکب سرقت شود و به یک فرد مجرم تبدیل شود و وقتی او به زندان می رود خانواده و فرزندان او در معرض آسیب های اجتماعی قرا خواهند گرفت.
برای طرح نماد یک شورای سیاستگذاری تعیین شد که سازمان برنامه و بودجه کشور، رئیس قوه قضاییه، نائب رئیس و آموزش و پرورش مجری طرح انتخاب شده است. یک مدل ائتلافی هم در کمیته علمی اجرایی تعریف شده که سند پروژه است.
در برخی استان ها سامانه اطلاعات معتادان طراحی شده، ولی چون شبکه ای نیست همه استان ها به اطلاعات یکدیگر دسترسی ندارند؛ البته در تلاش هستیم سامانه ملی تشخیص و احراز هویت معتادان را طراحی نماییم و این مشکلات مرتفع شود.
با اجرای دوره های مهاجر، بازگشت و عود مجدد معتادان متجاهر بهبودیافته، تعداد شرکت کنندگان در دوره های یادشده پنج درصد کاهش یافته و تا 2 سال آینده باید به 25 درصد کاهش دست یابیم.