اساس برنامه ششم توسعه؛ باید تا پایان برنامه کاهش 25 درصدی آسیب های اجتماعی را داشته باشیم اما معتقدم آمار آسیب های اجتماعی مانند طلاق و اعتیاد به هیچ وجه با دستورهای دولتی و حاکمیتی کاهش نمی یابد.
دولت و مجلس به دنبال رفع مشکلات حاشیه نشینی در کشور هستند تا آسیب های اجتماعی در استانها به کمترین میزان کاهش یابد و با تامین منابع مالی مورد نیاز و همکاری برخی از دستگاه های مربوطه، تاکنون در این زمینه گام های مهمی برداشته شده است.
یکی از اصول ابتدایی خدمات کاهش آسیب حمایت جویی هست و حمایت جویی فرایندی است مستمر! سال ها هست این راهبرد فراموش شده هست، نتیجه طبیعیاش همین هست که الان برگشتهایم به نقطه صفر!
یکی از اهداف ما براساس دستورالعملهای تخصصی مراکز کاهش آسیب این است که مراکز مذکور باید در اماکنی مستقر شوند که محل گذر و تردد بیش از ۴۰۰ معتاد بی خانمان هستند تا این افراد بتوانند در روز از خدمات کاهش آسیب استفاده کنند.
هر معتادی که بتواند مراحل درمان را سپری کرده و دوباره به جامعه بازگردد چنانچه برای اشتغال به وام نیاز داشته باشد ما به فرمانداران دستور دادهایم که با آنها و یا کارفرمایی که به این بهبودیافتگان اشتغال فراهم کند وام چهار درصد در نظر بگیرند.
باید همه ظرفیتهای دینی، فرهنگی، مذهبی، سازمانهای مردم نهاد و نهادهای عمومی پای کار بیایند تا این طرح به خوبی اجرا شود و به نتیجه برسد. اگر این موضوع را صرفاً دولتی تلقی کنیم قطعا نمیتواند جامع و فراگیر عملیاتی شود.