متاسفانه در حوزه برنامهریزی با مشکلات عدیدهای روبهرو هستیم و این در حالی است که صاحبنظران، اساتید و کارشناسان حوزه اجتماعی در تمامی دولتها کنار گذاشته میشوند و نگاه سیاسی به خدمات اجتماعی وجود دارد.
۱۳۹۴-۰۹-۲۹ کد خبر: 1072
میزگرد آسیبهای اجتماعی با موضوع اعتیاد و کارتن خوابی/4
در پیشنویس برنامه ششم توسعه هیچ اشارهای به موضوع خانه، خانواده، زن، کودک و آسیبهای اجتماعی نشده است به جزء در چند مورد که به ارتقای سلامت اشاره شده است و تبصره آن نیز ارتقای جمعیت است.
تزریق فضای ناامیدی و یاس هیچ خدمتی به کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی نخواهد کرد . البته از آن سو نیز رویکردی انکار گونه نسبت به آسیبهای اجتماعی وجود دارد که وضعیت اجتماعی را بسیار مطلوب، بدون چالش و عاری از هرگونه آسیب به تصویر میکشد.
همین که در مقابل معتاد گارد نمی گیریم و در واقع امروزه معتاد ، بیمار محسوب و نسبت به درمان آن در کمپ های ترک اعتیاد اقدام می شود، نوعی اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر است ولی این مقدار، کفایت نمی کند.
بر اساس پروتکل مشترک وزارت آموزش و پرورش ، ستاد مبارزه با موادمخدر ، وزارت بهداشت و سازمان بهزیستی، دانشآموزان درمعرض خطر ، ضمن دریافت خدمات آموزشی و مشاوره ای ، در قالب چرخه تعریف شده ، جهت توانمندسازی و حمایت های اجتماعی ، ارجاع داده می شوند.
با اینکه اعلام شده 60 تا 63 میلیون نخ سیگار به طور سالانه در کشور مصرف میشود و هر یک میلیون نخ نیز باعث بروز یک مرگ میشود، اما عدهای به خاطر منافع اقتصادی خود مثل تجار، دلالان، قاچاقچیان حاضر به رفع این مسئله نیستند.
پرداختن به آسیبها و بیان کردن اعداد و ارقام آنها تا حدود زیادی ناخوشایند است، بعضاً شاهد هستیم سازمانهایی که باید از آسیبها ممانعت میکردند احساسات خاصی را از خود بروز دادند و تلاششان بر این است که به گونهای فضا را تلطیف کنند.