همه تاکید دارند که شهرداری و شورای شهر در حوزه اعتیاد تهران ورود کنند اما هیچ اقدامی از این شورا دیده نشده است و افرادی که با نام موضوع اجتماعی ورود کنند نیز تاکنون اقدامی عملی انجام نداده اند.
وظیفه شهرداری رسیدگی به آسیبهای اجتماعی نیست و رسیدگی به این مساله به عهده بهزیستی یا نهادهایی است که مسئولیت این کار را به شکل تخصصی دارند. شهرداری باید زیرساختهای لازم را برای رفع این مسائل ارائه دهد.
ساماندهی معتادها جزو وظایف شهرداری نیست ولی شهرداری کمک میکند که نسبت به ساماندهی و جمعآوری معتادین اقدام شود/دستگاههای ذیربط از جمله نیروی انتظامی و بهزیستی باید نسبت به جمعآوری و ساماندهی معتادین اقدام کنند.
وقتی حرف از مشکلات اجتماعی زده می شود بلافاصله ذهنها به سمت اعتبارات، تشکیلات و بودجه می رود این در حالی است که مشکل ما داشتن نظریه پیرامون مسایل اجتماعی است و داشتن بودجه به تنهایی مشکلی را حل نمی کند.
مساله معتادان متجاهر رها شده است و شهرداری هم ابزار قانونی لازم را ندارد. این معتادان از جایی در بزرگراه آیت الله هاشمی کوچ می دهند میروند خیابان یک آیت الله دیگر و حالا در هرندی پخش شده اند.
تجربه نشان داده دولت و شهرداری ها نمی توانند در کاهش آسیب های اجتماعی به اندازه سازمان های مردم نهاد موثر باشند. اما باید مواظب باشیم زیرا بعضی از این انجمن های مردم نهاد با اندیشه پول شویی شکل می گیرند.
اگر آسیب های اجتماعی جزو ماموریت های مدیریت شهری است باید بپذیریم یکی از همکارانی که می توانند در تحقق اهداف به ما کمک کنند همین سازمان های مردم نهاد هستند.