پایگاه خبری اعتیاد

به گزارش پایگاه خبری اعتیاد (ادنا) و به نقل از گاردین، در بزرگ‌ترین نظرسنجی جهانی مواد مخدر که با حضور بیش از 100 هزار نفر در سرتاسر جهان برگزار شد،25 هزار مصرف‌کننده سابق اظهار داشتند که مصرف مواد را ترک کرده‌اند و پاسخ آنها تأییدی بود بر چیزی که غالباً دولت‌ها مایل‌اند از آن طفره روند: «اینکه مصرف مواد مخدر اختلال نیست بلکه در اکثر موارد رفتاری معنادار و هدف‌دار است و زمانی که مواد مخدر آنچه را ما می‌خواهیم، انجام نمی‌دهند، اکثر از آن دست می‌کشیم.»

بر اساس نظرسنجی، دلایل اصلی ترک مواد مخدر غیرقانونی که به‌صورت معمول مصرف می‌شوند، عبارت بودند از: «لذت نبردن از تأثیرات ماده مخدر، تجربه بد داشتن، نگرانی در خصوص عواقب آن بر سلامت، مناسب نبودن ماده مخدر با شیوه زندگی، از دست دادن دوستان، مناسب نبودن آن با بالا رفتن سن.» چنین دلایلی همچنین با ملاحظات زندگی آمیخته می‌شوند و مصرف‌کنندگان تمایل می‌یابند تا ازاین‌گونه رفتار رهایی یابند؛ به‌عبارت‌دیگر، پیام اصلی ما این است که چنین عزمی دارای جنبه منطقی هست و مناسب‌ترین واکنش آن است که اطلاعاتی موثق را در برداشته باشد بطوریکه هموار کننده گزینه‌های معقول باشد و افراد را سالم نگاه دارد تا اینکه آنها را به ترس وا‌دارد یا سعی در اجرای قوانینی داشته باشد که به‌صورت گسترده نقض شده‌اند.

شواهد گسترده‌ای وجود دارند که قوانین مبارزه با مواد مخدر سبب نمی‌شوند تا اکثر افراد درگیر آن از ادامه راه منصرف شوند. یافته‌های ما همچنین حاکی از آن است هنگامی‌که آنها شروع به مصرف مواد می‌کنند، قوانین مبارزه با مواد مخدر و ترس از دستگیری و پیگرد، تأثیر آن‌چنانی بر ترک آنها ندارد. قوانین نامناسب مبارزه با مواد مخدر مسلماً مصرف مواد مخدر را خطرناک‌تر می‌کنند بطوریکه مصرف‌کنندگان می‌باید خود را از خطر سابقه کیفری در امان دارند و به منابع عرضه غیررسمی، متنوع و ناخالص متکی شوند؛ بنابراین شما می‌توانید از قوانین مبارزه با مواد مخدر کنونی سؤال کنید: آنها به چه درد می‌خورند؟

یکی از دلایل اولیه ترک مواد مخدر سن بود. سن اکثر پاسخ‌دهندگان بین 34 تا 18 بود که احتمالاً مناسب‌ترین زمان مصرف مواد مخدر در طول زندگی است. مغز انسان در این زمان به اندازه کافی رشد کرده است و اکثراً با موانع جوانی دست و پنجه نرم کرده‌اند. همان‌طور که سن ما بالا می‌رود، از جنبه فیزیولوژیکی ما با کمبود خواب، سردرد و استرس کمتر کنار می‌آییم بطوریکه محرک‌هایی در قلب و کبد ما فعال می‌شوند - تا چالش‌های مازادی را که ناشی از نیاز به شغل، شریک و فرزند داریم پوشش دهند. بدین‌جهت، اکثر ما کند می‌شویم. 15 ٪ یا بیشتر مصرف‌کنندگان فعال مواد مخدر که در دهه چهارم زندگی‌شان بودند و در نظرسنجی شرکت کردند، دقیقاً همین‌طور بودند. در مورد آن دسته که کند نشده بودند، خطر هشداری ناگهانی محفوظ می‌ماند.

انگیزه تغییر در مورد مصرف‌کنندگان مواد مخدر قانونی و غیرقانونی متفاوت بود. آگاهی در خصوص چگونگی آسیب رساندن مصرف مواد مخدر به سلامتی باعث می‌گردد تا برخی از آنها در رفتار خود تجدیدنظر نمایند. البته چنین نگرانی‌هایی در مورد مصرف الکل و سیگار بیشتر از مواد مخدر غیرقانونی است. غالب شرکت‌کنندگان در این نظرسنجی فارغ از نیاز به کمکی بیرونی، مصرف مواد مخدر را ترک کردند. نکته قابل توجه آن است که اکثر مصرف‌کنندگان سابق تصمیم آگاهانه‌ای برای ترک کوکائین یا MDMA نداشتند، اما در مورد سیگار، الکل و کانابیس این طور نبود. در ضمن ترک کردن به نظر نمی‌رسید که دائمی باشد چراکه برخی از مصرف‌کنندگان سابق در آینده به قرص، سیگاری یا راه خلاف کشانده می‌شوند.

اما نتایج نظرسنجی آشکارا نشان می‌دهند که مصرف مرتب مواد مخدر غیرقانونی مرحله گذاری است تا انطباق‌پذیری با تغییرات زندگی صورت گیرد. سیاست‌های مبارزه با مواد مخدر می‌باید بر سالم نگاه‌داشتن افراد در دوره نوجوانی و جوانی‌شان و توسعه جامعه‌ای که دسترسی جهانی به مسئولیت‌های نوظهور و ارزشمند بزرگسالی را به همراه دارد، تمرکز یابند و احتمالاً به معنای آغاز گفتگوهای جدید و توسعه ابزارهایی که به‌سادگی می‌پذیرند که برخی مواد مخدر مصرف می‌کنند، نیز هست.