بهزیستی آمادگی خود را برای ساماندهی به آسیب دیدگان اجتماعی بارها اعلام کرده است به این ترتیب اظهارات برخی مسئولان شهرداری مبنی بر پای کار نبودن بهزیستی در این حوزه فراکنی است.
انگ و ترس و ساختن یک تصویر غیرواقعی از بیماری ایدز از سوی افراد و نهادهای مختلف و رسانهها موجب شده مبتلایان به ایدز علاوه بر داشتن رنج بیماری، دچار انواع صدمات اجتماعی، فرهنگی و معنوی شوند که این مسئله درد آنان را نسبت به بیماران دیگر دوچندان کرده است.
از آنجا که ممکن است در اماکن تجمعی امکان بروز و شیوع بیماریها وجود داشته باشد، به همین دلیل نگهداری از بعد درمان را به وزارت بهداشت سپردیم و در مراکز ما پزشکان وزارت بهداشت مستقر هستند و آنها نیز درباره افزایش اچ آی وی به ما گزارشی ارائه نکردهاند.
به بخش اعلام کردیم که این دختر قادر به پرداخت این هزینه نیست و کسی را هم ندارد و تا پیش از این در پارک زندگی میکرده است. بخش ما را به مددکاری ارجاع داد. مددکاری هم اعلام کرد تا هزینه درمان شمیم پرداخت نشود اجازه ترخیص بههیچعنوان داده نخواهد شد.
افراد کارتنخوابی که مجهولالهویه هستند و قیمی ندارند که آنها را تحویل بگیرد باید مطابق قانون به سازمانهای مسئول مانند بهزیستی منتقل شوند اما این بیماران تمایلی ندارند که بهاین سازمانها مراجعه کنند و بههمین علت بسیاری از آنان از بیمارستان فرار میکنن
همین که در مقابل معتاد گارد نمی گیریم و در واقع امروزه معتاد ، بیمار محسوب و نسبت به درمان آن در کمپ های ترک اعتیاد اقدام می شود، نوعی اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر است ولی این مقدار، کفایت نمی کند.
هرچند ایدهآل ما این است که معتادی نداشته باشیم و همه معتادان به آغوش جامعه بازگردند، اما تا آن موقع قسمت عمده اقداماتی که نظام بهداشت و درمان انجام میدهد؛ علاوه بر پیشگیری از اعتیاد و کمک به ترک آن، کاهش میزان رفتارهای پرخطر است.