آن جامعهای که فرد معتاد را از خودش دور میکند و میگوید من حاضر نیستم در محله خودم برای معتاد برنامهای داشته باشم، نتیجه تفکرش تبدیل میشود اینکه فردی گورخواب شود یا افرادی به این فکر بیفتند كه این فرد حق فرزندآوری نداشته باشد.
تعدادی از معتادان که دو شب گذشته در یکی از آرامستان های شهرستان شهریار شناسایی شدند و جامعه از دیدن تصاویر آنها بشدت متاثر شد، پیشتر هم برای ترک اعتیاد در یکی از این مراکز بستری بودند.
بهزیستی کل کشور مشکلی برای تأمین بودجه ندارد. الان با همکاری ستاد مبارزه با مواد مخدر، محدودیتی برای پذیرش معتادان متجاهر یا کسانی که داوطلبانه برای ترک اعتیاد اقدام میکنند، وجود ندارد.
در همه جوامع ازجمله در کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته مساله کارتنخوابی وجود دارداما آنچه ما را نسبت به سایرنقاط دنیادراین حوزه متمایزمیکندآنست که آیاما برنامههای مشخص طولانی مدت و میانمدتی برای حل این مساله، کاهش و مدیریت آن داریم یا نداریم.
به جزء یک معتاد متجاهر افراد دیگر کارتنخواب،متکدی و بیماران مزمن روانی بودهاند که قانون برای پذیرش هر کدام از آنها صراحت دارد برای مثال ساماندهی بیماران مزمن روانی بر عهده سازمان بهزیستی و همچنین ساماندهی متکدیان بر عهده شهرداریها است.
طی سنوات گذشته تولید مواد مخدر در افغانستان افزایش داشته و امسال پیش بینی می شود بیش از ۷ هزار تن مواد در این کشور کشت و برداشت شود و این پدیده یک سونامی برای جهان است.
در هفته گذشته بحث گورخوابها مطرح شد و گفتند که این افراد معتاد متجاهر هستند. اما باید گفت این افراد ایرانی و انسان که هستند.از کجا معلوم که این افراد به خاطر سوء مدیریت ما اینطور نشدند؟ متاسفانه ما نقش و سهم خودمان را در ایجاد این شرایط کمرنگ میبینیم.