پایگاه خبری ادنا

کد خبر: 538 تاریخ خبر: ۱۳۹۴-۰۶-۲۰


گزارش هایی از وضعیت و چالش های برنامه های کاهش آسیب در ازبکستان، تاجیکستان، افغانستان و پاکستان


به گزارش خبرنگار پایگاه خبری اعتیاد، در این نشست برخی از اعضای شبکه ادنا، شبکه سازمان های مردم نهاد منطقه آسیای میانه و خاورمیانه در زمینه کاهش تقاضا، گزارشاتی درباره وضعیت کشورهای خود ارائه دادند. امان الله کاکار، مدیر NGO سوسیو در پاکستان و عضو هیئت مدیره ادنا، درباره برنامه COPC+ که با بودجه جهانی برای مبارزه با ایدز، سل و مالاریا توسط گروه نای زندگی (NAI ZANDAGI) و انجمن سوسیو اجرا می شود، توضیحاتی ارائه داد.

کاکار در ابتدا آمار و ارقامی در مورد شیوع هر یک از این بیماری ها در میان اقشار مختلف مردم پاکستان ارائه کرد و گفت: برنامه COPC+، بر پیشگیری و درمان این بیماری ها برای رسیدن به اهداف این برنامه که درمان افراد مبتلا به ایدز و کاهش آسیب در افرادی که از طریق تزریق مواد مصرف می کنند، تمرکز داشته است. او استراتژی های این برنامه را چنین توصیف کرد: گسترش توزیع سرنگ و سوزن، ارائه خدمات  پیشگیرانه به همسران، افراد خانواده و نزدیکان افراد مبتلا به ایدز از جمله مشاوره، آگاهی بخشی، آموزش و نهایتا توزیع بسته های پیشگیرانه میان همسران و شریک های جنسی افراد مبتلا به ایدز از جمله راهبردهای این برنامه در کنار راهبرد گسترش فعالیت های در شهرهای مختلف پاکستان است.

امان الله کاکار، چالش های این برنامه را سطح آگاهی پایین جامعه، انگ زنی و تبعیض، عدم اعطای مجوز برای درمان های جایگزین، کمبود بودجه و پوشش جغرافیایی کم آن توصیف کرد و گفت: این برنامه در نزدیک به 30 شهر و در 4 استان پاکستان شامل، پنجاب، سینده، خیبر پشتونخاوا و بلوچستان اجرا می شود و این به هیچ وجه کافی نیست.

7142 نفر مبتلا به ایدز در تاجیکستان؛ ابتلا از طریق تزریق کاهش یافته است

دیلیوروم اگامبردیوا، سخنران بعدی نشست تخصصی کاهش تقاضا بود. این فعال جامعه مدنی تاجیکستان بحث خود را با محوریت رویکردهای جدید به برنامه های کاهش آسیب در جمهوری تاجیکستان، با ارائه گزارشی در مورد وضعیت ایدز در تاجیکستان آغاز کرد. اگامبردیوا، تعداد افراد مبتلا به ایدز در تاجیکستان را مطابق آمارهای سال 2015، 7142 نفر اعلام کرد و در مورد روش های انتقال ایدز در بین تازه مبتلایان نیز گفت: انتقال ایدز از طریق تزریق مواد با سرنگ مصرف شده از 9/54 درصد در سال 2009 به 3/27 درصد در سال 2014 کاهش یافته است، اما در عوض الگوی انتقال بیماری به سمت انتقال از راه رابطه جنسی منتقل شده است.

اگامبردیوا، مبارزه علیه ایدز را رد تاجیکستان به سال 2000 و 2005 که قانون مقابله با این بیماری تصویب شد، مربوط دانست و گفت: یکی از اصول این قانون کاهش آسیب مصرف مواد است که از سال 2008 به طور جدی اجرایی شده است و اثرات آن در تغییرات جدید الگوی انتقال بیماری ایدز به خوبی مشهود است.

این عضو هیئت مدیره ادنا، در مورد نقش جامعه مدنی تاجیکستان نیز توضیحاتی ارائه کرد و گفت: در سال 2000، تنها 3 سازمان مردم نهاد در زمینه پیشگیری، درمان و حمایت بودند، ولی امروز بیست و پنج NGO در این زمینه فعال هستند. او تعداد خدمات ارائه شده از سوی این سازمان ها را 10 نوع خدمات متفاوت دانست و گفت: این خدمات شامل برنامه های آموزشی، توزیع سرنگ، خدمات اجتماعی، انواع تست های VCT و STI و هپاتیت، پیشگیری از اوردوز و درمان عفونت های مقاربتی هستند. او نقش گروه های خودیاری را در این روند کلیدی توصیف کرد و گفت: خدمات حمایتی ارائه شده توسط این گروه ها، بسیار انعطاف پذیر هستند.

انتقال از راه تزریق، 18 درصد از کل موارد ابتلا به ایدز در ازبکستان

در ادامه نشست، تاتیانا نیکیتینا، از سازمان اینتیلیش در ازبکستان و عضو هیئت مدیره شبکه ادنا، اطلاعاتی را درباره خدمات پیشگیرانه ایدز در میان مصرف کنندگان تزریقی مواد مخدر ارائه کرد. او آماری را درباره تعداد افراد مبتلا به ایدز در ازبکستان، در حدود 30 هزار و سیصد و چهل نفر، ارائه داد و گفت: 5/54 درصد از طریق رابطه جنسی، 23 درصد از راه مادر و 18 درصد IDU است.

او برنامه های پیشگیری از ایدز در ازبکستان را شامل توزیع سرنگ، درمان جایگزین، درمان آنتی رتروویروسی، توزیع کاندوم بین شریک های جنسی افراد تزریقی و واکسیناسیون و درمان هپاتیت دانست. نیکیتینا از ارتباط و همکاری های مناسب بین حکومت و سازمان های مردم نهاد در ازبکستان خبر داد. او در پایان توضیحاتی را نیز درباره سازمان خود ارائه داد و گفت: در پروژه های کاهش آسیب عموما با سازمان بهداشت جهانی، UNODC، USAID، و DVV International همکاری های موثری داشته اند.

افغانستان 90 درصد مخدر دنیا را کشت، برداشت و حمل می کند.

همچنین، در این نشست زمرای امین، از گروه اوهرا در کشور افغانستان و عضو هیئت مدیره شبکه ادنا، در مورد چالش های کاهش آسیب در افغانستان صحبت کرد. او با ارائه گزارشی درباره الگوی مصرف مواد در افغانستان، تریاک را پرمصرف ترین ماده مخدر در این کشور دانست و گفت: متاآمفتامین نیز به تازگی در افغانستان مصرف می شود، ولی هنوز میزان مصرف آن زیر 1 درصد است. امین، درباره وضعیت ایدز در کشور خود نیز توضیحاتی ارائه داده و گفت: از سال 2008،  بانک جهانی، صندوق بین المللی پول، UNODC و جامعه بین المللی پروژه های کاهش آسیب در افغانستان را حمایت کرده اند. او هدف این برنامه ها را باقی نگهداشتن میزان شیوع بیماری ایدز در افغانستان به میزان 5 درصد دانست و گفت: در کنار این هدف، هدف دیگر ما ارتقای کیفیت زندگی افراد مبتلا به ایدز در افغانستان است. این فعال جامعه مدنی افغانستان، جامعه هدف برنامه هیا کاهش آسیب در افغانستان را سه گروه پرخطر، آسیب پذیر و افراد عادی خواند و گفت: عوامل خطر ابتلا به ایدز در افغانستان، مصرف مواد، تولید و حمل و نقل آن، فقر، مرزهای باز، عدم امنیت و سطح سواد پایین و کم بودن اطلاعات مردم درباره ایدز هستند.