کد خبر: 532 تاریخ خبر: ۱۳۹۴-۰۶-۱۹
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری اعتیاد، کارل مان با تاکید بر اشکال مختلف رویه های درمان اعتیاد به الکل، گفت: بعضی از رویه ها بر پایه تجربه ها و دیدگاه های موثق و برخی دیگر بر مبنای مطالعات و تحقیقات در حال آزمایش هستند.
او ادامه داد: در این جا بحث من این خواهد بود که آنچه که تحت عنوان شواهد تجربی و آزمایشی برای درمان الکل شناخته می شود، می تواند تا چه حد موفقیت آمیز باشد.
او ضمن اشاره به مطالعه 4 ساله ای که در زمینه درمان اعتیاد به الکل در آلمان انجام شده است، گفت: دستیابی به درمان ها یا توصیه های درمانی با بکارگیری شورایی متشکل از بین 50 تا 60 درصد از رشته های تخصصی مختلف پزشکی، مثل تخصص داخلی، روانپزشک، عصب شناس، و روانشناسی و مددکاری اجتماعی و نماینده بیمار انجام شده است. مان این تجربه موفق را در مورد ایران نیز عملی دانست.
او ادامه داد: از این طریق، توصیه های عملی ساده ای را برای درمان بر مبنای شواهد تجربی و علمی فرمول بندی کرده ایم.
کارل مان از انستیتوی مرکزی سلامت روان آلمان، با تاکید بر تضاد منافع در افراد تصمیم گیرنده در ایجاد دستور العمل ها و توصیه های درمانی، به این نکته اشاره کرد که در تجربه مطالعه آنان، افراد یا نمایندگان ذی نفعان ا ز داشتن حق رای محروم شده اند.
مان افزود: برای روش ها و توصیه های درمانی در یک روند مشارکتی سیستم امتیاز دهی مشخصی تعریف شده است و این سیستم برای افراد درگیر در پروسه درمان به رای گذاشته شده است.
او تست آزمایشگاهی، کاهش آسیب و مداخلات پس از درمان را به عنوان مثال هایی از روش های درمانی مطرح کرد که امتیاز A دریافت کرده اند.
مان سایر امتیازها که توسط شورای مذکور به کار برده شده است را، B و O نامید. او به روش مشارکتی در طول تدوین و ارائه روش درمان تاکید کرد و گفت: ارائه توصیه های به روز باید به گونه ای صورت گیرد که نظر بیمار و خانواده او نیز در آن دخیل باشد.
او دستاورد این روش را کمک به بیمار، متخصصان و خانواده بیمار در شناخت اعتیاد به الکل و بهبود رفتارها در قبال افراد دچار سوء مصرف الکل دانست.