کد خبر: 2083 تاریخ خبر: ۱۳۹۶-۰۱-۰۶
دیروز خبر رسید یکی از فعالان حوزه اجتماعی برای حضور در انتخابات شورای شهر تهران ثبت‌نام کرده، خبر خوشحال‌کننده‌ای است. تصور رأی آوردن و ورود او به شورای شهر آمال و آرزوی بسیاری از افرادی است که دغدغه مسائل اجتماعی دارند. تعدادی از فعالان اجتماعی بعد از شنیدن این خبر به این فکر کردند که چه خوب می‌شود اگر تلاش کنیم نام او در یکی از لیست‌های انتخاباتی وارد شود چون مردم بیشتر به اسامی لیست‌های منتشرشده رأی می‌دهند بنابراین با این اقدام احتمال ورود او به شورای شهر بیشتر خواهد شد؛ اما من با این اقدام مخالفم و بر این اعتقادم که ما بايد به قواعد «کنش‌های مدني» وفادار باشيم. من باوجوداینکه ورود این فعال اجتماعی به شورای شهر را اتفاق میمون و مبارکی می‌دانم اما درعین‌حال بر این اعتقادم که پیروزی ما (شما بخوانید فعالان جامعه مدنی) در انتخابات شورای شهر فقط در صورت رأی آوردن این کاندیدا محقق نمی‌شود. حتی می‌شود که او رأی نیاورد اما جامعه مدنی ایران پیروز میدان باشد. چطور؟ درصورتی‌که این کاندیداتوری بهانه‌ای شود برای اینکه گروه بیشتری از مردم از معادلات انتخاباتی آگاه شوند، لیست‌های از پیش تعیین‌شده را کنار بگذارند و با دغدغه‌های اجتماعی رأی بدهند. همین‌که مردم نخواهند کرسی‌های شوراي شهر که متعلق به فعالان حوزه اجتماعی و شهری است جایگاه ورزشکاران، هنرمندان و سیاستمدارانی که با لابی اسمشان در لیست‌های انتخاباتی گنجانده شده، باشد یعنی ما موفق شده‌ایم. همین‌که سازمان‌های مردم‌نهاد و فعالان اجتماعی و مدنی دست‌به‌دست هم بدهند و از این کاندیدا که دغدغه مسائل اجتماعی دارد و سال‌ها در این حوزه فعالیت کرده و امتحانش را پس داده حمایت کنند و مردم را به رأی دادن به او تشویق کنند یعنی جامعه مدنی هنوز زنده است و قدرت دارد. در چنین صورتی حتی اگر این کاندیدا رأی نیاورد هم ما پیروز میدان هستیم چون حتماً در انتخابات چهار سال بعد شورای شهر، هم تعداد بیشتری از فعالان مدنی کاندیدا خواهند شد و هم مردم با آگاهی بیشتری به میدان خواهند آمد. در چنین حالتی است که می‌توان امیدوار بود که کرسی‌های شورای شهر از آن فعالان مدنی شود نه ورزشکاران و هنرمندان [البته ایشان هم گرامی و عزیزند اما بهتر است درجایی ورود کنند که توانمندی و صلاحیت دارند.]
ثبت‌نام این فعال اجتماعی برای ما فرصتی است که توان جامعه مدنی را به نمایش بگذاریم و ثابت کنیم که شورای شهر می‌تواند دوباره مال مردم شود اگر مردم بخواهند. فعالان جامعه مدنی باید تلاش کنند که به مردم آموزش دهند که به دنبال مطالبات واقعی خود باشند تا شورای شهر از دست سیاستمداران خارج شود و به مردم بازگردانده شود.
ما به‌عنوان فعالان حوزه اجتماعی باید به سیاستمداران بگویم که کنش‌های ما با آن‌ها متفاوت است و به آن‌ها نشان دهیم که راه افزايش كيفيت زندگي ايرانيان از مسير «کنش‌های اجتماعي» می‌گذرد.
عباس دیلمی زاده
مدیر عامل جمعیت خیریه تولد دوباره