کد خبر: 1011 تاریخ خبر: ۱۳۹۴-۰۹-۰۹
در جوامع امروزي مدرسه يكي از مهمترين
عوامل اجتماعي شدن كودكان و نو جوانان است. در گذشته بيشتر خانواده بر رفتار و
باورهاي فرد تاثير گذار بود اما امروزه از
جايگاه خانواده كاسته شده و به نوعي برخي
از كاركردهايش را به مدرسه و رسانه ها واگذار نموده.. اين اتفاق به نوعي با افزايش
ميزان آسيبهاي اجتماعي همراه بوده است. همزمان با ميزان كاهش تاثير گذاري خانواده
در تربيت كودكان و نو جوانان، به ميزان آسيبهاي اجتماعي اضافه شده. انتظار از نهاد هايي همچون آموزش و پرورش ( مدرسه) براي
پيشگيري از آسيبها ي اجتماعي نيز رو به افزايش است. در بين آسيبهاي اجتماعي،
اعتياد وضعيت ويژه اي دارد. اعتياد آسيبي
است كه نه تنها فرد معتاد را درگير مي كند بلكه جامعه پييراموني را نيز با چالش مواجه مي نمايد.
با افزايش ميزان اعتياد در يك جامعه ساير آسيبهاي اجتماعي نيز به همان ميزان
افزايش پيدا مي كنند. از جمله فقر، دزدي، قتل،طلاق و غيره. بنابراين با توجه به
وضعيت رو به رشد اعتياد در جامعه و نقش كم تاثير گذاري خانواده ها در پيشگيري از
آن،توجه و تمركز به مدرسه و نقش موثر آن در رابطه با پيشگيري از كاهش
آسيب هاي اجتماعي بسيار مهم است. در رابطه با پيشگيري از اعتياد در مدارس قوانين و آيين نامه هايي تدوين شده و موجود است. از جمله آيين نامه پيشگيري از
اعتياد كه توسط ستاد مبارزه با مواد مخدر تهيه شده و براي نهاد هاي مختلف وظايف و
مسئوليتهايي در نظر گرفته است. در آيين
نامه " پیشگیری از اعتیاد ، درمان
معتادان به مواد مخدر و حمایت از افراد در معرض خطر"براي آموزش و پرورش نيز مسئوليتهايي
در نظر گرفته شده است . در ماده 6 اين آيين نامه چنين آمده است:"وزارت آموزش و
پرورش موظف است با اتخاذ تدابیر لازم نسبت به اجرای موارد ذیل در وزارتخانه و
ادارات تابعه اقدام نماید.
۱- ارائه و اجرای طرحهایی به منظور پیشگیری از اعتیاد و آلودگی به موادمخدر و
افزایش آگاهیهای پرسنل (اداری و آموزشی)، دانشآموزان و انجمن اولیاء و مربیان.
۲- شناسایی دانشآموزان در معرض آسیب (دانشآموزانی که سرپرست یا والدین آنها
قاچاقچی، معتاد، زندانی یا فراری هستند) و اتخاذ تدابیر مقتضی نسبت به معرفی آنان
به مراجع پیشگیری و حمایتی و در صورت لزوم انجام مشاوره و آموزشهای لازم برای این
نوع دانشآموزان.
۳- شناسایی دانشآموزان معتاد، مصرفکننده یا توزیعکننده موادمخدر و اتخاذ تدابیر
لازم جهت اقدامات درمانی، حمایتی، تأمینی و قانونی برای آنها.
تبصره: انجام* موارد مذکور باید به نحوی صورت پذیرد تا آسیب روانی و اجتماعی به
اینگونه دانشآموزان وارد نیاورد.
۴- فراهمآوردن زمینه اجرای برنامههای آموزشی، فرهنگی، تبلیغاتی از طریق مقتضی.
۵- اجرای برنامههای فرهنگی و تجهیز کتابخانههای مدارس و نیز گسترش مراکز مشاوره
برای اوقات فراغت دانشآموزان.
۶- تهیه و انتشار بروشورهای تبلیغی به منظور آگاهی دانشآموزان و خانواده آنها از
اثرات و مضرات اعتیاد"
محمد روزبهاني :جامعه شناس و
كارشناس اعتياد و آسيبهاي اجتماعي