فرزاد هوشیار پارسیان در گفتوگو با خبرنگار پایگاه خبری اعتیاد (ادنا) آموزش و ترویج را مهمترین نکته در حوزه آسیبهای اجتماعی میداند و میگوید:«مدیریت شهری تمامقد در حوزه آسیبهای اجتماعی ایستاده است و مأموریت اصلی شهرداری تهران در دو سال آینده، مقابله، کنترل و مهار آسیبهای اجتماعی در شهر تهران است که شخص شهردار هم بر اجرایی شدن این رویکرد تأکید دارد.»
هوشیار پارسیان میگوید که شهردار تهران نگاهی انسانی به کارتنخوابها
دارد و به نحوه برخورد با آنها اعتراض دارد و معتقد است که این رفتارها باید اصلاح
شود و باید در راستای بازگرداندن این افراد به جامعه تلاش کرد.
به گفته او شهرداری به دنبال تغییر رویکرد است و در تلاش است که از یک سازمان خدماتی تبدیل به نهاد اجتماعی شود بنابراین کارکردهایش هم باید به سمت مؤلفههای اجتماعی سوق پیدا کنند.
او با بیان اینکه آخرین فکت معتاد کارتنخواب، اعتیاد است، می گوید:« باید به این نکته توجه کرد که دلایل و ریز فاکتورهای بسیاری باعث کارتنخوابی و اعتیاد این افراد شده است بنابراین باید تلاش کرد که این عوامل از بین برود.»
او میگوید:«مردم باید این نکته را بدانند که همه ما فاصله کمی با کارتنخوابی داریم و بعید نیست که فردا من یا شما و یا بستگانمان گرفتار کارتنخوابی شوند؛ بنابراین اگر از این زاویه به مسئله نگاه کنیم شان و کرامت انسانی فرد کارتنخواب مصرفکننده مواد را حفظ خواهیم کرد.»
هوشیار پارسیان میگوید که 90 درصد کارتنخوابهایی که به گرمخانههای شهرداری مراجعه میکنند مصرفکننده مواد هستند، بهطوریکه یکی از شرایط اصلی کارتنخوابی، اعتیاد است به همین دلیل باید کرامت انسانی حفظ شود و تلاش کرد که این افراد را آرام به زندگی بازگردانده شوند.
او بر این اعتقاد است که با اجرایی کردن ماده 16 قانون مبارزه با مواد مخدر به شیوه کنونی و رفتار زندانبانی نمیتوان اعتیاد را ریشهکن کرد.
به گفته هوشیار پارسیان برای کمک به کارتنخوابهای شهر باید برای آنها شرایطی ایجاد کرد که در وضعیتی انسانیتر زندگی کنند به همین جهت در همه مدد سراهای شهرداری تهران، آرایشگاه ، حمام و وسایل استحمام وجود دارد و لباس مناسب در اختیار آنها قرار داده میشود تا انها با ظاهر بهتری در جامعه حضور داشته باشند و کمکم شرایط بازگردان آنها به جامعه هم فراهم شود.
مدیرعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران میگوید:«هر چه فاصله آنها از مردم عادی جامعه از نظر پوشش و آرایش ظاهری کمتر باشد شرایط برای بازگرداندن آنها به جامعه مهیاتر میشود.»
او توضیح میدهد که وقتی کارتنخواب فرد بریده از جامعهای باشد که در کانالهای فاضلاب زندگی میگذراند و بوی تعفن میدهد، بازگرداندن او به جامعه بسیار سختتر از زمانی است که حداقلهای زندگی برای او تأمین شده باشد.
هوشیار پارسیان میگوید:« وقتی مدام کارتنخوابها را با رفتاری ناشایست از خیابانها جمعآوری کنیم و آنها را مجبور به درمان کنیم و حصار بتونی در برابرشان بکشیم، هیچ مشکلی را نمیتوانیم حل کنیم.»
او در پاسخ به این سؤال که این نگاه شما حتماً در بدنه شهرداری مخالفانی دارد و بسیاری از مسئولان به دنبال آن هستند که فقط چهره شهر را از کارتنخوابها پاک کنند، در برابر منتقدان چه خواهید کرد، میگوید:« قطعاً با حمایتهای شخص شهردار تهران میتوانیم این رویکرد را ادامه دهیم. البته گزارشهای توجیهی هم برای مدیران ارشد شهرداری تهران تدارک دیدهایم که در تغییر رویکرد آنها مؤثر خواهد بود. واقعیت این است که حمایتهای مقام ارشد شهرداری تهران برای پایدارسازی این اتفاقات در شهر تهران مهم است.»
او درباره نوع تعامل سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی شهرداری تهران با سازمانهای مردمنهاد میگوید:« در حال حاضر صد در صد عملیات در حوزه آسیبهای اجتماعی توسط سازمانهای مردمنهاد انجام میشود. حتی سازمان رفاه، خدمات و مشارکتهای اجتماعی قراردادهای پیمانکاریاش را هم با سازمانهای مردمنهاد منعقد میکند. البته در قراردادهایی که از سال 1393 با این سازمانهای مردمی منعقد شده، آمده است که 25 درصد هزینههای پروژهها را باید از خیران تهیه کنند.»
او توضیح میدهد که در حال حاضر طرح حامی بهعنوان طرح پایه در سراهای محله تهران برای جذب حامیان فرهنگی ، مالی و شغلی برای کارتنخوابها و افراد فقیر در دستور کار قرار گرفته است. همچنین در همه فروشگاههای شهروند طرح یکلقمه مهربانی در حال اجرا است که هدف از آن تهیه غذا برای کارتنخوابهاست.
هوشیار پارسیان میگوید:« مشارکتهای خوبی در این زمینه انجام شده است بهطوریکه در حال حاضر در بسیاری از پاتوقهای کارتنخوابها هفتهای سه روز یک وعدهغذای گرم داده میشود و این فرهنگی است که توسط شهرداری تهران در حال ایجاد شدن است.»