پایگاه خبری اعتیاد

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری اعتیاد(ادنا)، فاجیانو  با تاکید به برنامه های موفق جلوگیری از مصرف مواد در مدارس گفت: مدارس مهم هستند، زیرا همه به مدرسه می روند.

فاجیانو اقدامات پیشگیرانه دوران مدرسه را  از آن جهت مهم دانست که به عنوان پیشگیری اولیه و پیش از استفاده مواد، اما به صورت بسیار نزدیک به زمان مواجهه فرد با مواد انجام می شود. او همچنین پیشگیری ویژه برای افرادی که به تازگی به مصرف مواد روی آورده اند را نیز در مدارس عملی دانست. فاجیانو با اشاره به 13 برنامه پیشگیرانه مبتنی بر مدارس در دنیا که در موفقیت شهره هستند، گفت: همه پیشگیری ها کارآمد نیستند و ممکن است برخی از اقدامات پیشگیرانه زیان هم به بار آورند. او از میان 124 مورد سوء مصرف الکل، 90 مورد مواد و 155 مورد تنباکو، به اثربخش بودن 34 درصد از روش های پیشگیری، بی اثر بودن 62.82 درصد و نهایتا زیان آور بودن 5.56 درصد از روش ها در درمان این تعداد از اختلالات اشاره کرد و گفت: این رقم بالای بی اثری و زیان بخشی، به هیچ وجه تعجب آور نیست، زیرا از هر 5 هزار تا 10 هزار دارویی که در داروسازی های دنیا تولید می شود، تنها 1 دارو اثربخش است. او در تکمیل صحبت های خود در این مورد گفت: بنابراین بخشی از روند پیشگیری نیز باید مربوط به مداخله در حوزه تولید دارو باشد.

فاجیانو در ادامه افزود: سوء مصرف مواد موضوعی پیچیده است و عوامل مختلفی بر آن تاثیرگذارند. بنابراین باید تمام این عوامل را همزمان با هم در نظر داشته باشیم. او تاکید کرد، مدارس باید در پیشگیری از اعتیاد در ایران مشارکت کنند و برنامه های مبتنی بر شواهد علمی را به کار گیرند.

ICD11 تا سال 2017 عرضه می شود

رحیمی موقر، رئیس مرکز ملی مطالعات اعتیاد ایران در دانشگاه تهران و عضو کارگروه تخصصی و تصمیم گیری سازمان بهداشت جهانی در مورد تدوین و تصویب طبقه بندی اختلالات و بیماری ها در مدل ICD 11، در ابتدا با ارائه تاریخچه مختصری درباره دو مدل عمده طبقه بندی بیماری ها به نام های ICD و DSM، روند تدوین و اعضای کارگروه مشخص را توضیح داد.

او بارزترین ویژگی های نمونه یازدهم از روش طبقه بندی بیماری ها از طریق ICD را بالینی بودن آن، ابزاری برای آموزش و مهارت آموزی بودن، مربوط به سلامت عمومی بودن و مبتنی بر تحقیقات و آمار بودن آن ذکر کرد.

رحیمی موقر درباره سیستم تقسیم بندی بیماری های مربوط به مصرف مواد هم گفت که در ICD11، کارگروهی ویژه در زمینه اعتیاد تشکیل شده است. او ارائه پیشنهاد از سوی اعضا برای حذف واژه های سوء مصرف و وابستگی، و جایگزینی واژه ولع، برای نشان دادن نشانه بیماری های مربوط به اعتیاد را مطرح ساخت و گفت: با این موضوع موافقت حاصل نشده است.

رحیمی موقر ادامه داد: اعتیاد به معنای از دست دادن کنترل بر مصرف، در اولویت قرار دادن مصرف مواد و تغییر موقعیت فیزیلوژیک بدن است. او از تصویب ICD11 در سال 2017 خبر داد.

هپاتیت C فراموش شده است

سخنران آخر نشست عمومی سوم در نهمین کنگره ملی دانش اعتیاد، مالکی نژاد، استاد دانشکده پزشکی کالیفرنیا بود. او زمینه پژوهشی خود را هپاتیت C مطرح کرد و گفت: من کار خود را از ایدز شروع کردم ولی آن را آگاهانه کنار گذاشتم، زیرا به محض طرح بحث عفونت های خونی توجه همگان به ایدز معطوف می شود و هپاتیت و سایر عفونت های خونی فراموش می شوند.

 مالکی نژاد از ارائه پژوهش مشترکی بین اینکاس و دانشکده پزشکی کالیفرنیا خبر داد و گفت: ایران با جمعیتی 80 میلیون نفره و بسیار جوان و به واسطه موقعیت ژئوپلتیکی آن که در همسایگی یکی از بزرگترین تولیدکنندگان مواد است، در معرض خطر جدی برای هپاتیت C است.

او این خطر را در میان تمامی افراد وابسته به مواد مخدر و افرادی که تزریق می کنند محتمل دانست و گفت: بیش از 150 میلیون نفر در دنیا هپاتیت نوع C  دارند و ارقام نشان می دهند که احتمال ابتلا افراد تزریقی 52 درصد است.

مالکی نژاد روش انتقال این عفونت خونی را از راه انتقال خونی و پوستی دانست و خطر ابتلا از راه رابطه جنسی را رد کرد.

او مهم ترین چالش پیش روی درمان هپاتیت C را طول درمان دراز مدت آن دانست و گفت: حتی بیماران غیر وابسته به مواد نیز در این پروسه درمان کم می آورند و درمان را متوقف می کنند.

او ادامه داد: اگر بیمار وابسته به مواد باشد پایبند نگاه داشتن او به درمان سخت تر نیز می شود. بنابراین پیشگیری در این حوزه بهترین درمان است.