سهیلا شیشه مصرف میکند. او اکنون در یک مرکز درمانی در تهران نشسته است. از افسردگی رنج میبرد و دارای زخمهایی نشانه اقدام به خودکشی در گذشته است. از اولین حضورش در این مرکز درمانی، تغییرات مثبتی در وی پدید آمده است و بهطور قابلتوجهی پیشرفت نموده است. این حقیقت که او جلسه دهم «مشاوره رفتاری مواد مخدر و مخاطراتش» را پشت سر گذاشته است، بیانگر تعهد وی نسبت به درمان و عزم وی در رابطه با تغییر رویه زندگی با مت به زندگی عاری از آن است.
«مشاوره رفتاری مواد مخدر و مخاطراتش» رویکرد درمانی نوآورانهای است که بهوسیله دفتر جرم و مواد مخدر سازمان ملل در ایران معرفی شد. این رویکرد نظاممند و تجویزی به درمان تکیه بر حوزههای مشکلات بدیهی مواد مخدر دارند و شامل مشارکت و پایبندی درمانی با تجویزهای درمانی است تا فرد پاک شود، پاک بماند و عود مصرف نداشته باشد و همچنین رفتارهایی را که مخاطرات بیماریها و عفونتهای منتقله از راه خون (بهعنوانمثال اچ ای وی، هپاتیت، بیماریهای منتقله از طریق روابط جنسی) افزایش میدهند، اصلاح یا برطرف نماید؛ بهطورکلی در این روش تمرکز بر افزایش درگیری در تعاملات اجتماعی غیر مرتبط با مواد مخدر و فعالیتهای لذتبخش است.
این روش در ایران در سال 2014 با همکاری مشترک UNODC، دانشگاه سینز مالزی Universiti Sains Malaysia و دانشکده پزشکی ییلthe Yale School of Medicine بهصورت آزمایشی اجرا شد. در سال 2014، یک دوره آموزشی برای 10 تن از کارشناسان درمان مواد مخدر جمهوری اسلامی ایران، ستاد مبارزه با مواد مخدر، سازمان بهزیستی، وزارت بهداشت و آموزش پزشکی، سازمان زندانها و جمعیت خیریه تولد دوباره توسط بانی این رویکرد درمانی، پروفسور ماریک سزاری چوآرسکی، دانشیار روانپزشکی دانشگاه ییل ایالات متحده امریکا برگزار شد.
در سال 2015، UNODC یک دوره آموزشی و نظارتی پیشرفته 4 روزه در رابطه با روش «مشاوره رفتاری مواد مخدر و مخاطراتش» برگزار کرد که زیر نظر همکاری فنی مواد مخدر و جرم این دفتر در جمهوری اسلامی ایران و با همکاری ستاد مبارزه با مواد مخدر شکل گرفت. این پروژه با حمایت مالی کشورهای استرالیا و سوئد انجام شد. این دوره با هدف درمان زنان دارای اختلال مصرف محرکهای شبه آمفتامینی صورت پذیرفت. پروفسور چوآرسکی، پدر این روش، آموزش آن را بر عهده داشت. هدف از این آموزش پیشرفته ارتقا ظرفیت درمان و بازپروری اختلالات مصرف محرکهای شبه آمفتامینی در میان زنان کشور و افزایش سطح دانش، مهارتها و اعتماد درمانگران مواد مخدر ایرانی در مداخلات مؤثر سرپایی درمان سو مصرف محرکهای شبه آمفتامینی در میان زنان جمهوری اسلامی ایران بود. در رابطه با افزایش تعداد زنان مصرفکننده مواد مخدر نگرانیهای جدی وجود دارد. ارقام ستاد مبارزه با مواد مخدر حاکی از آن است که تعداد زنانی که به دلایل مربوط به مواد مخدر جان خود را از دست میدهند، در مقایسه با سال گذشته افزایشیافته است. هر ساله تقریباً 3000 نفر جان خود را به دلایل مربوط به مواد مخدر از دست میدهند. زنان مصرفکننده مواد مخدر از جمله آسیبپذیرترین گروهها در ایران هستند. آنها و همسران مصرفکننده مواد با خشونت و محرومیت خانوادگی بیشتری در مقایسه با سایر زنان مواجه هستند.
با ارائه روشهای درمانی نوآورانه، درمان مصرف محرکهای شبه آمفتامینی، از قبیل «مشاوره رفتاری مواد مخدر و مخاطراتش» به درمانگران کمک خواهد کرد، همانند درمانگر سهیلا تا روشهای درمانیشان را بسط دهند و بدین ترتیب از پس مشکلات مصرف محرکهای شبه آمفتامینی در کشور و همچنین توانمند کردن سهیلا، جهت هدایت نمودن به یک زندگی سالم و عاری از مواد مخدر برآیند.
منبع: IranUNODC