پایگاه خبری اعتیاد

در حال حاضر ترکیب شورای شهر به‌گونه‌ای است که گویا اجماعی در بین مردم ایجاد شده که باید تغییرات بنیادی‌ای در آن ایجاد شود. اگر به لیست‌های مختلفی که در چند روز اخیر منتشر شده است هم توجه کنیم این مطالبه را می‌توانیم در انتخاب افرادی که نامشان در لیست‌ها آمده مشاهده کنیم؛ اما من فکر می‌کنم اشکالی در کار است. برای اینکه ترکیب شورا عوض شود و افراد کارآمد بر کرسی‌های شورا تکیه بزنند بیش از هر چیز نیاز است که تفکر رأی‌دهندگان تغییر کند. این ما رأی‌دهندگان هستیم که باید به گونه دیگری نگاه کنیم. اگر می‌خواهیم تغییری در شورا ایجاد شود باید انگشت اشاره‌مان را به سمت خودمان نشانه بگیریم و سعی کنیم به دور از هرگونه تعصب شخصی، فامیلی، عاطفی، قومی و ... انتخاب عقلانی داشته باشیم. باید سابقه و برنامه کاندیداها ملاک تصمیم‌گیری باشد.

ما رأی‌دهندگان باید بدانیم هر رأیی که می‌دهیم پیامدی دارد و می‌تواند گامی در جهت ایجاد تغییر و تحول در شهرمان باشد. حالا رأیمان تغییر و تحولات را به چه سویی ببرد نکته مهمی است که نباید از آن غافل باشیم. برای ایجاد تغییرات مثبت در شهر به افرادی نیاز داریم که دانش، تخصص و توان سیاست‌گذاری و نظریه‌پردازی داشته باشند. بسیاری از افرادی که در شورای شهر کاندید شده‌اند شعار می‌دهند و هیچ برنامه دقیقی برای شورای شهر ندارند. باید به کسانی رأی بدهیم که می‌خواهند سیاست‌های جدیدی را پایه‌گذاری کنند.

 اگر بخواهم به حوزه‌ای که در آن مشغول به کار هستم ورود کنم باید بگویم که از نظر من شفافیت در حوزه مسائل اجتماعی بسیار مهم و با اهمیت است. ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم که بخش اجتماعی شهرداری تهران شیشه‌ای باشد اما نمایندگان جامعه مدنی و نهادهای غیردولتی غیر شفاف عمل کنند. گمان من این است که تاریکی که بر فضای بودجه‌ های حوزه اجتماعی در سالهای گذشته مستولی شده به‌نحوی است‌که بر سازمان‌های غیردولتی و عملکرد آن‌ها در این حوزه هم سایه انداخته است. اگر با ایده شهرداری تمام شیشه‌ای بر شهرداری نور تابیده شود و عملکردش شفاف شود به‌تبع شرکاء و همکارانش هم عملکردشان شفاف‌تر خواهد شد. من ایده شهرداری تمام شیشه‌ای را یک برنامه جامع می‌دانم و از آن حمایت می‌کنم و آرمانم شیشه‌ای شدن سازمان‌های مردم‌نهاد هم هست.