پایگاه خبری اعتیاد

محققین یافته‌اند که روند چشمگیر سنی در افرادی که از سال 1996 تا 2012 از برنامه‌های درمانی اوپیوئیدها استفاده می‌کردند، با بزرگ‌سالان 50 ساله و مسن‌تر، بزرگ‌ترین قشر درمانی در نیویورک هستند که یکی از بزرگ‌ترین سیستم های درمانی متادون در امریکا به شمار می‌آید و به صورت مستمر دسترسی به درمان را در سیستم عمومی تأمین می‌نماید.

به گزارش پایگاه خبری اعتیاد (ادنا)، سال‌های اخیر شاهد تغییر در الگوهای مصرف به ویژه در خصوص بزرگ‌سالان مسن با افزایش پذیرش آن‌ها در درمان سو مصرف مواد مخدر و افزایش مصرف تزریقی مواد در میان آن دسته که بالای 50 سال سن دارند بوده است. اگرچه تحقیقات کمی در رابطه با شیوع شناسی، وضعیت سلامتی و اختلالات عملکردی در این جمعیت بزرگ‌سال که به درمان اوپیوئیدها دسترسی دارند، صورت پذیرفته است.

از میان پژوهش‌های اندکی که تاکنون در خصوص این گروه جمعیتی صورت گرفته است، اغلب بر اساس مجموعه داده‌های محدود که فقط مختص به پذیرش‌های درمانی هستند، بوده‌اند و بنابراین امکان ندارد که به صورت کامل استفاده از درمان سو مصرف مواد مخدر را در طول زمان شامل شده باشند. علاوه بر این، مجموعه داده‌های دوره درمان تعریف‌کننده یک بزرگ‌سال مسن‌تر بالای 50 یا 55 سال است و امکان ندارد که به صورت کامل بیانگر چگونگی افزایش سن جمعیت موردنظر باشد.

با در نظر گرفتن داده‌های موجود، پژوهشگران با مرکز پژوهش‌های مصرف مواد و اچ آی وی دانشگاه نیویورک و دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک همکاری کردند تا روند سنی برنامه‌های درمانی اوپیوئیدها را با تمرکز بر بزرگسالان مسن‌تر در ژورنال مصرف و سو مصرف مواد مخدر بررسی نمایند. این بررسی بر چنین روندهایی در شهر نیویورک که یکی از گسترده‌ترین سیستمهای درمانی متادون در امریکا را داراست و همواره تأمین‌کننده دسترسی به درمان در سیستم عمومی است، تمرکز یافت.

مطالعه «روند جمعیتی شناختی بزرگسالان در برنامه‌های درمان اوپیوئیدها شهر نیویورک- جمعیت بزرگسال» از داده‌های جمع‌آوری‌شده به وسیله دفتر خدمات سو مصرف الکل و مواد مخدر ایالت نیویورک استفاده کرده است. این دفتر اطلاعات جزئی مربوط به جمعیت درمانی را بیش از آنچه در سطح ملی موجود است از طریق مجموعه داده‌های دوره درمان تأمین می‌نماید که پژوهشگران دانشگاه نیویورک را قادر ساخت تا مشخصه اصلی جمعیتی، خود گزارشی سایر مصارف مواد مخدر و خود گزارشی اختلالات جسمانی را توصیف نماید.

بنجامین هان، پزشک و کارشناس ارشد بهداشت عمومی و مدرس دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک سیتی و پژوهشگر ارشد این تحقیق می‌گوید، «ما روند سنی قابل‌توجهی را در مورد آن دسته که از برنامه‌های درمانی اوپیوئیدها از سال 1996 تا 2012 استفاده می‌کردند، با بزرگسالان 50 ساله و بیشتر یافتیم که اکثر جمعیت درمانی موردنظر را تشکیل می‌دادند.»

به ویژه، افراد 59-50 ساله که 7.8% (تعداد2.892 نفر) از جمعیت کل بیماران در سال 1996 را تشکیل می‌دادند و 35.9% (تعداد 12.301 نفر) جمعیت را در سال 2012. تعداد بیماران 69-60 ساله نیز افزایش چشمگیری یافت، درواقع 1.5% بیماران (تعداد 558 نفر) به 12.0% بیماران (تعداد 4.099 نفر).

دکتر هان می‌گوید؛ «این میزان افزایش‌ها بسیار قابل‌توجه هستند، با در نظر گرفتن این نکته که حدود 7.6% کاهش در کل جمعیت بیماران در طول زمان وجود داشته است و حاکی از آن است که ما در حال مواجه با افزایش تعداد بزرگ‌سالان مسن‌تر با اختلالات مصرف مواد مخدر و افزایش تعداد بزرگ‌سالان مسن‌تر در درمان سو مصرف مواد مخدر هستیم. متأسفانه، عدم وجود اطلاعات در خصوص بار بیماری‌های مزمن و شرایط سالمندان یا عملکرد ادراکی و جسمانی این جمعیت رو به رشد، احساس می‌شود.»

در طول همین مدت، آن دسته از افرادی که 40 سال یا کمتر داشتند، کسانیکه در سال 1996 56.2% بیماران (تعداد 20.804 نفر) را تشکیل می‌دادند، بخشی از آن در سال 2012 بودند که 20.5% کلیه بیماران را تشکیل می‌دادند (تعداد 7.305 نفر).

همچنین تغییرات قابل‌توجهی در رابطه با نژاد و قومیت وجود داشت. در طول این مدت، بزرگسالان بالای 60 سال غالباً سفیدپوست بودند، با 10.3% افزایش درحالی‌که 13.8% کاهش در درصد بیماران سیاه‌پوست مشاهده می‌شد. افزایش اندکی در حوزه اسپانیایی‌زبان وجود داشت بطوریکه از 35% در سال 1996 به 38.8% در سال 2012 رسیده بود.این روند اگرچه برای افراد 59-50 ساله متفاوت بود. در این گروه سنی کاهش کمتری در جمعیت سفیدپوستان (3.5%) و سیاه‌پوستان (5.9%) وجود داشت و افزایش بیشتری در بیماران اسپانیایی (9.2%) مشاهده می‌شد. اگرچه، هنگامی‌که به کلیه گروه‌های سنی در طول این مدت نگاه می‌کردیم، جمعیت کلی سفیدپوستان ثابت باقی‌مانده بود (0.4%-)، با کاهش اندکی در بیماران سیاه‌پوست (3.5%) و افزایش کمی در بیماران اسپانیایی (3.4%).

محققین بر این عقیده‌اند که این افزایش در بزرگسالان مسن‌تری که از برنامه‌های درمانی اوپیویدها استفاده می‌کنند احتمالاً در دهه بعد نیز ادامه می‌یابد. جهت شناخت بهتر نیازهای بهداشتی خاص این جمعیت روبه رشد از منظر سالخوردگی به مطالعات بیشتری نیاز است. تحقیقات بیشتری نیز جهت شناخت اینکه چگونه سایر مصارف مواد مخدر می‌توانند درمان را بغرنج سازند و چگونه به تغییر جمعیت‌شناسی‌های قومی و نژادی این گروه در شهر نیویورک پرداخته شود، نیاز است.

منبع: ساینس دیلی Science Daily